Coś w tym musi być, skoro na 8 doktoratów honoris causa, jakie Prefekt Kongregacji Nauki Wiary, kardynał Joseph Ratzinger ("jeden z najwybitniejszych teologów XX wieku"), otrzymał na przestrzeni 16 lat, dwa z nich są polskiego pochodzenia: 23 października 1988 r. Katolicki Uniwersytet Lubelski ofiarował mu tę godność "za zasługi w pogłębianiu i krzewieniu katolickiej nauki teologicznej", a 27 października 2000 r. wrocławski Papieski Wydział Teologiczny - "za szczególne zasługi na polu nauk teologicznych i w służbie Kościołowi". Ta ostatnia uczelnia zauważyła w dekrecie, że "jako człowiek, kapłan, biskup i kardynał odznacza się wielką prostotą, skromnością, pokorą, szlachetnością i szacunkiem dla każdego człowieka".
Stary obyczaj akademicki nakazuje, aby świeżo "kreowany" doktor wygłosił jakiś zasadniczy wykład. Kardynał nie uchylił się od tego nakazu i odwdzięczył się przedłożeniem dwóch ważnych tematów. W Lublinie mówił obszernie o filo-zoficzno-teologicznych pytaniach i odpowiedziach związanych z początkiem życia człowieka (Człouńek- reprodukcja czy stworzenie?). We Wrocławiu zaś zanalizował precyzyjnie i dogłębnie związki między wiarą a teologią (Wiara i teologia).(...)