Skończył się rok liturgiczny. 34 niedziela zwykła, uroczystość Chrystusa Króla była ostatnim mocnym akcentem. Nie takim jednak, jak koniec roku kalendarzowego i nowy rok, przeżywany hucznie i głośno wśród przeróżnych zabaw i sylwestrowych bali. Wiernym chodziło o mądre podsumowanie tego, co było a już osunęło się do przeszłości, co stało się historią. Refleksja nad życiem, nad przemijaniem, nad spojrzeniem raz jeszcze na przebyty kawałek drogi życia, jaką był miniony rok. I oto już koniec, a raczej coś nowego. Rozpoczyna się nowy rok i znowu nie w świetle reflektorów, lecz w świetle światła wiecznego, nie w wielkim ucztowaniu, ale w pokutnym nastroju rozpoczynamy nowe. I tak, jak tydzień temu Kościół prowadził nas ponownie po przebytych ścieżkach, tak teraz Kościół wysuwa się na czoło i rozpromienia mroki ciemności, aby w nich ukazać cel życia. To Adwent, czas oczekiwania na przyjście Pana. U myślącego człowieka zaraz pojawi się pytanie, który to adwent mojego życia rozpoczynam. To ważne! Czy naprawdę pragnę go rozpocząć, czy jestem zdolny do oczekiwania na coś nowego, a zarazem od dawna znanego. Czy mam tego ducha zapału i gorliwości, czy jestem zdolny do oczekiwań. A może to raczej postawa nihilistyczna, świadomość, że to wszystko już znam, już przerabiałem i tylko efekt nie taki, jakiego się spodziewałem. I jakoś wypaliło się serce i brakło wielkoduszności, entuzjazmu i ducha tęsknoty za czymś, co może się zjawić.
(Fragment książki)
Warning: mysqli_num_rows() expects parameter 1 to be mysqli_result, bool given in /chicago/linki2.php on line 44