Uroczystość pogrzebowa, widok trumny, obecność w niej osoby nam drogiej i kochanej zachęca nas, żyjących, do refleksji nad swoim życiem. Dobrze jest zrobić krótki jego przegląd i spróbować wystawić sobie ocenę, zanim zrobi to Bóg. Niech pomoże nam w tym życiorys człowieka wierzącego, który tak swoje życie przedstawia:
W 1926 roku ukończyłem szkołę średnią. W czerwcu, na zakończenie roku szkolnego, odbyło się uroczyste pożegnanie absolwentów w szkolnej auli. Na zakończenie uroczystości chór odśpiewał modną wówczas pieśń: "Upływa szybko życie, jak potok płynie czas...". Niejednemu z nas łezka spłynęła po policzku ze wzruszenia. Skończyły się beztroskie, "bezgrzeszne lata". Ile to już lat temu! Z dwudziestki naszej żyje obecnie tylko czworo. Reszta albo umarła śmiercią naturalną, albo zginęła na wojnie czy też w obozie zagłady. Z perspektywy czasu, kiedy na skroniach bieleje włos, kiedy zegar życia nieubłaganie wskazuje "godzinę dwunastą", człowiek nieraz poduma sobie i pomyśli, jak też potoczyłoby się jego życie, gdyby miał dzisiejszy rozum, a młode lata. Dla wierzących nie ma obawy, co się z nimi stanie po śmierci.
(fragment książki)
Warning: mysqli_num_rows() expects parameter 1 to be mysqli_result, bool given in /chicago/linki2.php on line 44