Przygoda wiary - homilie na niedziele i święta ROK A
Tadeusz Szarwark
wstęp:
Dwa miesiące temu w młodzieżowym czasopiśmie "Trendy" ukazał się ciekawy wiersz. Każda jego zwrotka kończyła się pytaniem: "Jak żyć?" Zmuszało ono do refleksji swoją natarczywością: jak żyć, jak żyć, jak żyć...
Ten problem: jak żyć, czym kierować się w swoim postępowaniu, jakimi zasadami, zawsze nurtował człowieka. Nic dziwnego: od jego właściwego rozwiązania zależy szczęście osoby, rodziny, całej społeczności ludzkiej. Dlatego z tym pytaniem zwracali się ludzie do nauczycieli, filozofów, mędrców. Z tym samym pytaniem przychodzili i do Pana Jezusa, a niepokój swój wyrażali w krótkich słowach: "Nauczycielu co czynić?"
Dzisiejsza liturgia wskazuje nam, gdzie należy szukać odpowiedzi na to pytanie: jak żyć. Słyszeliśmy w dzisiejszej lekcji mszalnej słowa proroctwa Izajasza: Wstąpmy na Górę Pana do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli jego ścieżkami (Iz 2,3).
Dobry Bóg, stwarzając człowieka, wskazał mu drogę dobrego życia. Chciał być światłem dla niego i dla całego świata, żeby człowiek nie chodził po omacku, dał mu swe prawo. Mówiąc prościej - podał nam zasady postępowania. Kiedy to się stało?
Każde dziecko z drugiej klasy odpowie, że na Górze Synaj, w czasie wędrówki Żydów z niewoli do Ziemi Obiecanej na ręce Mojżesza złożył Bóg kamienne tablice z wypisanymi Przykazaniami. Ponieważ przykazań jest 10, nazywamy je Dekalogiem. W Dekalogu mieści się cały kodeks moralny regulujący współżycie człowieka z Bogiem. Dekalog mówi nam, jak postępować w życiu osobistym, rodzinnym, społecznym.