Czerwone karty Kościoła. Męczennicy - ofiary rewolucji
Grzegorz Kucharczyk
wstęp:
Książka, której lekturę proponujemy, nie jest zbiorem żywotów świętych męczenników, chociaż przypomina ich postacie i mękę. Książka ta bowiem mówi także o rewolucjach - począwszy od rewolucji reformacji w XVI wieku, a skończywszy na rewolucji bolszewickiej i rządach narodowych socjalistów w Niemczech. Rewolucje, każda na swój sposób, pracowały nad destrukcją ładu (ordo) panującego w chrześcijaństwie do XVI wieku, ładu tworzonego od IV wieku po Chrystusie przez całe, niepodzielone jeszcze chrześcijaństwo. Twórcy tego porządku - w wymiarze filozoficznymi teologicznym - to wschodni i zachodni Ojcowie Kościoła, zakonni przepisywacze w klasztornych skryptoriach przygotowujący grunt pod wspaniały renesans XII i XIII wieku, gdy Europa pełną ręką czerpała z dorobku Arystotelesa i Platona. Ten ład miał wreszcie swój wymiar polityczny, którego wyznacznikiem była wypracowana przez wieki (nie bez ostrych konfliktów) formuła funkcjonowania władzy świeckiej i władzy duchownej opartej na rozróżnieniu państwa i Kościoła, ale nie na ich rozdzieleniu.
Znamieniem tego ładu była także przewaga życia społecznego nad państwowym. Państwo nie było wszechwładną machiną, kontrolującą wszystkie sfery życia swoich obywateli. Chroniła ich przed taką ingerencją różnorodność samorządów (terytorialnych i zawodowych), korporacji, bractw. Nie było więc sytuacji tak charakterystycznej dla rewolucyjnego antyładu, który był rezultatem absolutyzacji przez rewolucyjnych myślicieli