CZESŁAW JAROSZYŃSKI
Urodził się 29 lipca 1930 roku w osadzie Balewicze na ziemi nowogródzkiej. Już w wieku 5 lat zaczai uczęszczać do oddalonej o 2 km szkoły powszechnej w Chotowie. Po wkroczeniu Armii Czerwonej jego edukacja została przerwana na długo, ponieważ 10 lutego 1940 roku wraz z rodziną został wywieziony w głąb Rosji.
Po powrocie z zesłania w roku 1946 i osiedleniu się w Bobrowicach (obecnie Siedlącin) szybko zaczai nadrabiać stracony czas: przed wakacjami 1946 r. w 2 miesiące ukończył klasą 5 szkoły powszechnej, a w roku szkolnym 1946/1947 klasą 6 i 7. Na jesieni 1947 r. rozpoczął nauką w gimnazjum w Jeleniej Górze, a ukończył je we Wrocławiu. We Wrocławiu studiował też filozofię i teologię. W roku 1954 zdał konkursowy egzamin do Państwowej Szkoły Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi. Na pierwszym roku studiów został przyjęty do Koła Młodych przy Związku Literatów Polskich. Po uzyskaniu dyplomu aktora dramatu w 1958 r. od razu zaangażowano go do Teatru Klasycznego w Warszawie. Wiele kolejnych lat wypełniła praca w teatrach stolicy: Powszechnym, Narodowym, Polskim oraz na planach filmowych i w telewizji. Najważniejsze role to: Orestes w Elektrze Eurypidesa, Makbet w tragedii Szekspira, Gerwazy w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza, Leonard w Nie-Boskiej komedii Krasińskiego, Bardos w filmie Janosiki Kowal w Czarnych chmurach.
W okresie transformacji ustrojowej był aktywnym działaczem "Solidarności". W tym czasie coraz bardziej oddalał sią od teatru, a powracał do pisarstwa. Wydał Wiersze (1993), podręcznik Podstawy retoryki klasycznej (1998, współautor) i Bajki ezopowe (2000). Od kilkunastu lat wykłada na wyższych uczelniach kulturę żywego słowa.
Książka, którą oddajemy do Państwa rąk, to próba znalezienia własnego miejsca na ziemi i zmierzenia sią z odległą, ale bolesną przeszłością.