W Środę Popielcową rozpoczęliśmy nowy okres w roku kościelnym. Jest nim 40-dniowy Wielki Post, który ma nas przygotować na wielkie dni i związane z nimi wydarzenia Wielkiego Czwartku, Piątku, Soboty i Niedzieli Zmartwychwstania. Na początku Wielkiego Postu przeżywamy Popielec, który ma głęboką wymowę, gdy kapłan posypuje nam głowy popiołem i wypowiada słowa: "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię". To wydarzenie budzi w nas refleksje nad dotychczasowym życiem, sensem doczesności i naszego przemijania. W czasie tych 40 dni mamy w naszym życiu więcej praktykować modlitwy, jałmużny i postu.
Na początku trzeciego tysiąclecia przyszło nam żyć w trudnych czasach zarówno pod względem społecznym, gospodarczym jak i politycznym. Widzimy jak wiele osób żyje w biedzie, bezskutecznie poszukując pracy, innych - starszych i chorych nie stać na wykupienie lekarstw nie mówiąc już o odłożeniu jakichś oszczędności. Słyszymy o zamachach terrorystycznych, porachunkach mafii o handlu narkotykami. Wiele krajów przeżywa tragedię wojny. W innych szerzona jest kultura śmierci, zalegalizowano eutanazję, związki homoseksualne, dokonuje się klonowania człowieka... Środki masowego przekazu od lat uparcie podają nam złe wiadomości jako dominujące. W takich to warunkach naszego życia po raz kolejny docierają do nas słowa Pana Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię".
Każdy z nas potrzebuje nawrócenia. Przeżywamy je podczas sakramentu pokuty, gdy kapłan mocą Chrystusa, przez posługę Kościoła odpuszcza nam grzechy. Ale dzisiaj, w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu wypada, aby każdy z nas postawił sobie pytanie, co znaczy nawrócić się? Wydaje mi się, że nawrócić się oznacza zawrócić z dotychczasowej drogi, jeżeli ta droga prowadzi do grzechu.