Duchowość Ojców Kościoła - Historia Duchowości tom III
T. Spidlik, I. Gargano, V. Grossi
fragment tekstu:
(...)
Niniejszy krótki zarys duchowości Ojców Kościoła łacińskiego nie miał łatwego życia. Wprawdzie ten rodzaj literatury jest dziś w modzie, jednak omawianie tych zagadnień ma w sobie coś z wchodzenia na "ciemną górę" św. Jana od Krzyża. Dokumentacja jest przeobfita i nie da się jej przeczytać w całości, a ponadto ta najbliższa codzienności, związana z życiem naszych Ojcóww wierze chrześcijańskiej, znikła wraz z nimi. Każdy z nas jednak jest świadom, że pewne kwestie dnia dzisiejszego mają swe korzenie daleko w przeszłości oraz że człowiek nigdy nie odsłania do końca swej najgłębszej rzeczywistości: rozmowy z Bogiem, kontaktu ze światem pozagrobowym, dramatu swoich codziennych niewierności. Te kwestie dają się uchwycić jedynie podczas liturgii, jednak są one zbyt wielkie, by mogły się ukazać ludzkim oczom, a ponadto docierają do nas ze zbyt daleka, abyśmy byli w stanie je usłyszeć. Aby więc nawiązać z nimi pewien rodzaj komunikacji, musimy próbować wsłuchać się w te subtelne głosy historii, które przypominają zanikający daleki lament, oddalają się jak mitologiczne Echo albo są jak Bóg Plotyna, który w Enneadach mówi do człowieka rozpaczliwie usiłującego Go dosięgnąć: "Kiedy szukając mnie, pomyślisz, że mnie dosięgłeś, ja ci się wymknę". Niemniej jednak już samo zatrzymanie się, aby nasłuchiwać tego dalekiego echa, jest być może słuchaniem historii, "nauczycielki życia".