(...)
Dlaczego należy jeść potrawy bogate w węglowodany?
Roślinne substancje odżywcze, takie jak ryż, ziemniaki, warzywa, owoce, jak również produkty zbożowe, składają się w większej części z węglowodanów. W porównaniu z tłuszczami mają one wiele zalet. Sycą, ponadto są zwykle bogate w pierwiastki śladowe, witaminy i minerały. Jedzenie jest prawie całkowicie pełnowartościowe, jeśli ponad połowa potrzebnej energii pochodzi z kalorii węglowodanowych.
Volker Pudel wskazuje w swojej książce na dalsze zalety węglowodanów. Można je jeść w bardzo dużych ilościach i nie powodują tycia. Tłumaczy się to następująco: świnie i szczury - najpopularniejsze zwierzęta doświadczalne - stają się grube, jeśli podaje się im zbyt wiele węglowodanów, np. ziemniaków, ponieważ natychmiast przekształcają każdą niepotrzebną kalorię węglowodanową w tłuszcz. Ludzie natomiast przekształcają w tłuszcz każdą zbędną kalorię tłuszczową, a węglowodany są od razu zużywane i tylko w ekstremalnych warunkach odkładają się w formie tłuszczu. Aby tak się jednak stało, trzeba byłoby w ciągu dnia zjeść olbrzymie ich ilości, np. 3 kg ziemniaków, albo 2 kg gotowanego makaronu lub 500 g cukru. Czy ktoś tyle je?
Potrawy bogate w tłuszcz nawet w niewielkich porcjach zawierają o wiele więcej kalorii. Są podstępne - smakują tak, że chciałoby się jeść ich więcej. W tym tkwi szczególnie duże niebezpieczeństwo: że będzie się jadło więcej niż potrzeba.
Szczególnym przypadkiem jest tu cukier, który składa się wyłącznie z węglowodanów. Tak samo jak chleb, ryż czy makaron, pod koniec trawienia nasz organizm przekształca go w glukozę.W zasadzie cukier nie jest więc szkodliwy czy niezdrowy.