Co nie jest chwiejne, jest nietrwałe. Labiryntem świata z wiarą i ...
Tomas Halik
notka:
Ks. Tomaś Halik (ur. 1948 r.), potajemnie wyświęcony w 1978 r. czeski ksiądz katolicki, filozof, psycholog i teolog. Należał do najbliższych współpracowników kardynała Tomaska. Do 1990 r. pracował jako psychoterapeuta narkomanów w Pradze. Wykładał m.in. na uniwersytetach w Cambridge, Salzburgu, Rzymie, Wiedniu i Santiago de Chile. Podróżował po pięciu kontynentach, a w 2002 uczestniczył w ekspedycji antarktycznej. Niezwykle popularny wykładowca filozofii i socjologii na Uniwersytecie Karola w Pradze, rektor tamtejszego akademickiego kościoła Najświętszego Salwatora oraz prezes Czeskiej Akademii Chrześcijańskiej. Od połowy lat dziewięćdziesiątych angażuje się w dialog rniędzyreligijny. Był też konsultorem Papieskiej Rady do Spraw Dialogu z Niewierzącymi. Jest autorem licznych publikacji.W Polsce ukazały się jego dwie książki: Wyzwoleni, jeszcze nie wolni oraz Radziłem się dróg.
Kilkakrotnie w ostatnich latach osobliwie zachwiało się moje serce, mój wewnętrzny duchowy świat, moje kapłaństwo. Tak, nieraz musiałem się przed sobą przyznać, że "moja wiara się chwieje" - aby zaraz potem uświadomić sobie i doświadczyć, że "w tym zachwianiu był Bóg". Nie nazwałbym tego, jak to dzisiaj jest w modzie, kryzysem. To, że nasze serce nie jest niezachwiane, znaczy również, że nie jest: z kamienia; to, że nasza wiara (w najszerszym możliwym sensie tego słowa) nie jest niezachwiana, może znaczyć po prostu, że jest żywa.
(Z rozdziału Sam dla siebie pytaniem)