(...)
Rozdział pierwszy
Do mojej kuźni wszedł Jezus, ubrany w lnianą tunikę. Zdumiałem się. Wędrowni nauczyciele na ogół nie korzystali z moich usług. Na dodatek wbrew swoim obyczajom przyszedł sam. Dotąd widywało się Go najczęściej w otoczeniu dwunastu uczniów. Moje zdumienie wzrosło jeszcze bardziej , kiedy bez żadnych wstępów poprosił, żebym został Jego trzynastym uczniem i od razu za Nim poszedł.
Na Jego poważnej, nawet groźnej twarzy, na której malował się lekki smutek, tańczyły odblaski, rzucane przez płomienie z paleniska. Do połowy nagi, kułem rozgrzany do białości sztylet na zamówienie Hadriana, setnika z Kafarnaum, jednego z owych "ogarniętych bojaźnią Bożą" Rzymian, którzy - choć wyznawali wiarę w Przedwiecznego - byli traktowani nieufnie, ponieważ niezbyt skrupulatnie praktykowali nasze obrzędy. Niemniej ten hojny Rzymianin wybudował dla Żydów wspaniałą synagogę z białego piaskowca, ozdobioną sylwetkami lwów, orłów i jednorożców. Jezus lubił tam głosić kazania ku wielkiemu utrapieniu niektórych wiernych, w tym także mojego ojca Izaaka i naszego sąsiada, szewca Salomona.