Dzieci staja się przyjaciółmi przyrody. Edukacja ekologiczna w przedsz. i sz.po
Hedwig Wilken
wstęp:
(...)
Wszystkie dzieci powinny być przyjaciółmi przyrody i mieć możliwość zostania nimi! Zrozumienie przyrody i środowiska, "zmysł środowiska", musi się jednak wykształcić. Procesy prowadzące do osiągnięcia świadomości ekologicznej są jak kwiaty, jak wszystko, co żyje, dlatego należy je zasiać, pielęgnować i wspierać w rozwijaniu się. Tylko ten, kto kocha siebie i życie, wybierze troskliwe sposoby postępowania w kontakcie z przyrodą i z odwagą zaangażuje się w utrzymanie przestrzeni życiowej oraz wystąpi przeciw zniszczeniom.
Misją i celem każdej pedagogiki, a zwłaszcza pedagogiki przyrody, powinno być zaoferowanie dzieciom przestrzeni do życia i nauki, aby mogły w pozytywny sposób poznawać za pomocą wielu zmysłów przyrodę i środowisko. Środowisko należy przeżyć i doświadczyć jako zasługującą na ochronę życiową przestrzeń, natomiast przyjazne dla otoczenia zachowanie powinno się wykształcić jako oczywistą postawę. Edukacja ekologiczna u dzieci musi postawić w centrum wychowawczych starań bardzo specyficzne postrzeganie natury i świata przez dziecko.