Chleb, który daje życie - praktyczne materiały do I Komunii Św.
Karlheinz Buhleier
fragment tekstu:
(...)
Odpowiednio wcześnie, zaraz na początku przygotowań do Pierwszej Komunii, zapraszam rodziców na spotkanie.
W zaproszeniu apeluję do rodziców uczniów:
"Wasze dziecko chodzi do drugiej klasy i przystąpi wkrótce do Pierwszej Komunii Świętej. Ale nie wystarczy zrobić coś tylko dlatego, że inni też tak robią bądź ksiądz sobie tego życzy - wiara chrześcijańska wymaga podejmowania własnych decyzji. Dlatego proszę o wspólne zdecydowanie, czy chcecie wykonać ten krok z dzieckiem.
Konsekwencją tej decyzji jest włączenie się rodziców w przygotowania pierwszokomunijne swojego dziecka. Tych, którzy chcą to uczynić, proszę o złożenie załączonego zgłoszenia w kancelarii parafialnej".
Potem zapraszam na spotkanie dla rodziców, prosząc jednocześnie, aby rodzice wcześniej zastanowili się nad tym, czy są gotowi włączyć się do opieki nad poszczególnymi grupami dzieci. Przy zgłaszaniu się w kancelarii rodzice podpisują oświadczenie: "Jesteśmy gotowi pomagać naszemu dziecku w przygotowaniach i trudzie o chrześcijańskie życie".
Do tej pory wszyscy rodzice podpisywali takie oświadczenie, prawdopodobnie również dlatego, że presja grupy w małym mieście jest jeszcze bardzo duża. Mimo to rodzice powinni być świadomi, że Pierwsza Komunia Święta nie jest po prostu zwykłą "formalnością". Wciąż zwracamy rodzicom uwagę na to, że niezwykle istotnym zadaniem rodziny jest wychowywanie dziecka w wierze chrześcijańskiej i właśnie częścią tego trudu są przygotowania do Pierwszej Komunii Świętej.
Wielokrotnie pojawiały się głosy - również w naszym dekanacie - by wywierać presję na rodzicach: albo sami przygotujecie wasze dziecko, albo nie pójdzie w ogóle do Komunii Świętej. W ten sposób uwolnionych zostaje zbyt wiele negatywnych emocji, które nie pomagają chrześcijańskiemu wychowaniu. O wiele bardziej obiecująca wydaje się droga poprzez prowadzenie grup przygotowawczych.