Chrześcijańska Europa - konstytucyjny imperializm czy wielokulturowość
J.H.H. Weiler
fragment tekstu:
(...)
Część pierwsza
Mitte viros qui considerent terram! Tożsamość europejska
Zdobywając europejską Ziemię Obiecaną
Chrześcijaństwo - zgodnie z tym, co samo o sobie mówi - jest prawdą objawioną. Prawdą powszechną. Skutecznym słowem Bożym, przewodnikiem w życiu doczesnym i obietnicą zbawienia w przyszłym.
Chrześcijaństwo jest jednak także empiryczną rzeczywistością społeczną. Wspólnotą ludzi uważających się za chrześcijan, traktujących tę religię jako normę własnego życia, nawet jeśli nie zawsze z takim samym zaangażowaniem. W wariancie społecznym określanym jako thick ("gęsty") jest wspólnotą wierzących, którzy tożsamość chrześcijańską uznają za własną, którzy nie zaniedbują praktyk religijnych i pragną przestrzegać nauk Kościoła. W życiu codziennym, zwłaszcza zaś w praktyce wychowawczej, w nadziejach, jakie wiążą z przyszłością dzieci, istotną rolę odgrywa zarówno Kościół pojmowany jako instytucja powszechna, jak i kościół jako miejsce osobistej przynależności. Dla wielu z nich przestrzeganie nauki Kościoła oznacza stosowanie jej również w pracy i w relacjach społecznych, spełnianie dobrych uczynków, bycie świadkiem Chrystusa w konkrecie własnego życia; dla ludzi tych wiara stanowi integralną część istnienia, przenikając wszystkie jego aspekty.