Niedawne odkrycie Wielkiego Kataju albo Państw Tybetu
Antonio de Andrade SJ
fragment tekstu:
(...)
Marek Mejor
TYBET, WIELKIE PAŃSTWO W AZJI.
Na koniec XVI i początek XVII wieku przypada okres dużej aktywności Towarzystwa Jezusowego w Azji. Ignacy Loyola(1491-1556) w 1540 r. powołał do życia zakon, zatwierdzony bullą papieską (Regimini Militantis Ecclesiae). Franciszek Ksawery (l 506-1552), kontynuator dzieła ignacjańskiego, przybył do Indii w 1542 r. W 1549 udał się do Japonii, gdzie zetknął się z buddyzmem. Z jego działalnością wiąże się ugruntowanie obecności jezuitów w Indiach, z głównym ośrodkiem w Goa. Jezuici zostali zaproszeni na dwór cesarza Indii Akbara (1542-1605), który był znany z tolerancji religijnej, zainteresowany stworzeniem uniwersalnej religii.
Przekonanie o obecności gdzieś na nieznanych, bezkresnych obszarach Azji gmin chrześcijan odciętych od żywej wiary, podbudowane legendą o istnieniu królestwa Księdza Jana (Presbyter Johannes), bez wątpienia pobudzało wyobraźnię i zapał misyjny, rezultatem czego były wyprawy celem przywrócenia do "naszej wiary" odłączonych chrześcijan.