Pokutujcie! - niedzielne medytacje wielkopostne Rok C
ks. Bronisław Mokrzycki SJ
fragment tekstu:
(...)
CZAS POKUTY DLA NAS
1. Łaskawość Boga
Ukochani, czas Wielkiego Postu jest czasem łaski i miłosierdzia. W tym czasie trzeba usłyszeć wołanie całego Kościoła: Nawracajcie się! A to znaczy: "Otwórzcie drzwi Chrystusowi!" -jak woła Jan Paweł II. W Wielkim Poście towarzyszy nam szczególna modlitwa całego Kościoła, orędownictwo świętych, a zwłaszcza wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny. To za nas zanoszona jest do Boga prośba: Panie, jeszcze na ten rok pozostaw, oszczędź, daj czas na pokutę i nawrócenie! I Bóg litościwy daje ten czas. Miłosierne czekanie Boga na owoc naszego nawrócenia jest sensem całej historii z jej dramatyzmem, sensem Wielkiego Postu! Czy pozwolimy, by czas ten wydał owoce?
W tym pracowitym okresie nie jesteśmy sami. Pan Jezus przez usta ogrodnika z dzisiejszej przypowieści zapewnia, że będzie troszczył się o "drzewo", by wydało owoc obfity. I troszczy się, dając tak wiele łask! Dając nam Kościół, sakramenty święte, a zwłaszcza dając samego Siebie w darze Eucharystii. I prosi Nawracajcie się! Jak, Panie? Przez czyny miłości - modlitwę, post, jałmużnę; przez odnawianie łaski chrztu, szczerą spowiedź i świadome, pełne uczestnictwo w Eucharystii; przez adorację Najświętszej Obecno-
ści i rozważanie krzyżowej męki Pana. Może wyda owoc - mówi Jezus o "drzewie" naszego życia. A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć. Co znaczą te słowa? Czyżby możliwość takiej sytuacji, w której Bóg straci cierpliwość i zapała tak strasznym gniewem, że każe nas wytracić?! Nie! Nigdy nie straci cierpliwości, miłosierdzia i łaskawości! Jednak kiedyś zakończy się czas pokuty, czas łaski i oczekiwania na nasze nawrócenie. Kiedy? Z chwilą naszej śmierci, która może przyjść nagle, nieoczekiwanie, jak owe tragiczne wydarzenia, o których mówi dzisiejsza perykopa ewangeliczna. Czy będziemy przygotowani?
2. Życiodajna laska chrztu
Warto w tym miejscu wspomnieć scenę z drogi krzyżowej Pana, kiedy to Jezus mówi do płaczących niewiast: Nie plączcie nade Mną, lecz nad sobą (...) Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym? (Lk 23, 28-31). Suche drzewo to symbol człowieka, który się nie nawraca, nie pokutuje, który upodobał sobie w grzechu i w nim trwa. Zielone drzewo to Jezus - Bóg żywy i dający życie. Jeśli więc z Najświętszym Jezusem tak czynią, co stanie się z grzesznikiem w dzień sądu? Tak więc wszystko jest ostrzeżeniem, wszystko jest łaską, wszystko jest wezwaniem do nawrócenia.
(...)