(...)
VII. EPIFANIJNA ROLA LITURGII
Chrystus przez swoje Wcielenie przybliżył nam niewidzialnego Boga, a przedłużył Jego bliskość przez sakramenty, w których jest obecny na wiele sposobów. Liturgia Kościoła, która z ustanowienia Chrystusa jest aktualizacją Bożej obecności i działania poprzez naturalne znaki (słowa i gesty), pełni rolę kontynuacji objawiania się Boga przez Chrystusa. Jest tak lapidarnym i całościowym sposobem wyrazu, jakim była historyczna Osoba Jezusa, której można było doświadczyć z całym jej człowieczeństwem: duszą i ciałem.
W związku z tym rysuje się pewna szczególna rola liturgii, mianowicie rola objawiająca Boga i Jego Misterium, czyli rola epifanijna. Ta funkcja liturgii napotyka także na swój odpowiednik w naszej ludzkiej naturze. Skoro liturgia objawia Boga, to człowiek otrzymał od Boga specjalną wrażliwość na język liturgii i umiejętność odczytania i przyjęcia tego daru, jaki przez liturgię Bóg udziela człowiekowi. Tym pierwszorzędnym "zmysłem" jest wiara, która będąc Bożą łaską, pozwala nam pojmować Objawienie. Łaska jednak opiera się na naturze, która także pochodzi od Boga i przez Niego została przystosowana do percepcji prawd nadprzyrodzonych.
Można to łatwo poznać po reakcji na liturgię, na obrzędy kultyczne.