(...)
Milene di Gioia
Droga modlitwy teoretycznie i praktycznie otwarta jest dla wszystkich. Ale jak ją praktykować?
Wołanie do Boga rodzi się przede wszystkim z poczucia, iż jesteśmy stworzeni, z tego poczucia, które dzisiaj zostało na Zachodzie zagubione, gdzie człowiek jest przytłoczony różnymi namiastkami owego wołania. Wołanie to znajdujemy zarówno w pieśni dawnej, jak i w wersetach Ungarettiego oraz w ogóle w poezji, czasem przemieszane z lamentacją (U. Saba) lub buntem (G. Leopardi); w Balladzie o starym marynarzu (La ballata del vecchio marinaio) S. Coleridge'a wołanie wiąże się z poczuciem winy podmiotu lirycznego z powodu zabicia albatrosa-przyjaciela, która w końcu zostaje odpokutowana.