Zrodlo - informacje o książce

Święty Piotr - Apostoł i towarzysz

Pierre Gibert

wstęp:

(....)
Jezus mu rzekł: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój...
(Mt 16,18)
Wtedy Piotr począł się zaklinać i przysięgać: Nie znam
tego człowieka.
(Mt 26,74)
Już same te dwa zdania, które od dwudziestu wieków rozbrzmiewają w chrześcijańskiej pamięci, wystarczają, by przywołać postać Piotra. Pierwsze zdanie wypowiedział sam Jezus, przyznając temu Apostołowi to, czego nie przyzna żadnemu innemu Apostołowi, a mianowicie miejsce, które czyni go niezastąpionym, miejsce u samych fundamentów Kościoła. Drugie zdanie to... słowa samego Piotra: słowa zdrady, zaparcia się, a więc słowa wyparcia się więzi z Jezusem, i to wypowiedziane wtedy,
Cytaty z Pisma Świętego wg Bibli Tysiąclecia, wyd. V [przyp. tłum].
kiedy Jezus został opuszczony przez wszystkich; nie mógł więc liczyć na ostatni bastion swoich wiernych, jaki stanowili Jego Apostołowie, szczególnie Piotr. Tak więc w tej najstraszniejszej chwili Jego krótkiego życia, gdy pośród okrutnych cierpień stał na progu śmierci, opuścili Go nie tylko wszyscy przyjaciele, ale i sam Piotr. Ten uprzywilejowany, obdarzony pełnią zaufania uczeń zawiódł Go do tego stopnia, że - w odruchu żałosnego strachu przed nic nie znaczącą, nie mającą żadnej władzy grupką służących, przed którymi z łatwością mógłby umknąć, nie będąc ścigany - wyparł się swojej znajomości z Nim.
A zatem ten, kogo sam Jezus wyróżnił spośród Apostołów, nie jest osobą pospolitą, zwyczajną - nawet jeśli dokonuje on czynu haniebnego. Tę szczególną, o zadziwiająco sprzecznych cechach postać ukazują nam liczne teksty Nowego Testamentu. Uwiecznione w nich zostały wydarzenia z życia Piotra, jego uczynki, słowa, a nawet dwa listy podpisane jego imieniem, a więc poparte jego autorytetem.
Do tego dochodzą pisma apokryficzne, powołujące się na niego bądź też jemu przypisywane, takie jak: Ewangelia Piotra, Apokalipsa Piotra czy Dzieje Piotra. Są to dawne teksty, których Kościół nie włączył do kanonu Pisma Świętego z rozmaitych po-
wodów, najczęściej ze względu na ich doktrynalną niepoprawność.
Autorytet Piotra wydaje się niepodważalny, chociaż niekiedy bywał on kwestionowany. Ma on w sobie coś szczególnego, co czyni go wyjątkowym, choć oczywiście podporządkowany jest najwyższemu autorytetowi Jezusa. W każdym razie żaden Apostoł, nawet Paweł z całym swym doświadczeniem, ze swymi przemyśleniami, niezwykłą inteligencją i mocą przekonywania nie może rościć sobie pretensji do uzyskania statusu Piotra - statusu, jaki jawi nam się z kart Nowego Testamentu.
Dalsze dzieje Kościoła aż po dzień dzisiejszy nieustannie potwierdzają ową doniosłą rolę Piotra. Pontyfikalna posługa papieża, którą Kościół katolicki zdecydowanie uznaje, a wokół której wybuchają niekiedy spory i polemiki, odnoszona jest właśnie do Piotra.
Książka ta nie jest pracą egzegetyczną czy historyczną. Jej zasadniczym zamierzeniem jest przedstawienie Piotra takiego, jakim ukazuje go Nowy Testament, ale i te kilka pism apokryficznych, powstałych niedługo po I wieku. Celem tej książki jest zachęcenie czytelników do lektury tekstów źródłowych z takiej perspektywy, by ujrzeć postać Piotra w całej jej złożoności.

strona redakcyjna

fragment tekstu

spis treści (lub początek spisu treści)

Warning: mysqli_num_rows() expects parameter 1 to be mysqli_result, bool given in /chicago/linki2.php on line 44



Powrót