(...)
Agresywność jest wpisana w ludzką naturę. Odgrywa ona ważną rolę w rozwoju dziecka - równie istotną jak miłość. Agresywność stanowi źródło energii i motywacji koniecznych do przezwyciężania samego siebie; sprzyja odnoszeniu sukcesów, jednakże tylko wówczas, gdy dziecko jest w stanie ją kontrolować. Edukacja nie polega zatem na całkowitym wyeliminowaniu agresywności, lecz na takim jej ukierunkowaniu, aby dziecko wykorzystało swoją energię do celów pozytywnych zarówno dla siebie samego, jak i dla innych.
Dzisiejsi rodzice, chcąc okazać otwartość wobec swoich dzieci, często mylą to, co należy do sfery potrzeb, z tym, co należy do sfery pragnień. O ile rzeczą konieczną jest zaspokojenie potrzeb życiowych dziecka - zarówno w zakresie rozwoju fizycznego, jak psychicznego - o tyle zaspokajanie wszystkich jego pragnień nie jest wcale właściwe.