Pieśń o Starym Sączu. The Song of Stary Sącz. Ein Lied von Stary Sącz
Sylwester Adamczyk, Adam Bujak
fragment tekstu:
Niewielkie, pięknie położone miasto liczące dziewięć tysięcy mieszkańców, żyjące własnym rytmem i własnymi sprawami. Nękane wielekroć przez klęski elementarne, nade wszystko przez pożary, a także wojny i inne zawirowania historii. Miasto, które ciągle zmieniało się -budowane, niszczone, odbudowywane, przebudowywane. Czasem traciło nieco ze swej świetności, ale też wiele zyskiwało dzięki staraniom kolejnych pokoleń mieszkańców, szczególnie w ostatnich latach. Inne wydaje się to miasto tym, którzy spędzają tu całe swoje życie, a inne przyjezdnym, którzy zaglądają tylko na chwilę. Wielu z tych chwilowych gości wraca, bo coś w tym miejscu jest.
Stary Sącz, miejsce pozornie jakich wiele, a przecież niepowtarzalne. Jego charakter określa topografia, przyrodnicze otoczenie, starożytne kościoły, domy... Także ludzie - dzisiaj tu mieszkający, owszem, ale i całe pokolenia ich przodków, którzy to miasto przez wieki tworzyli. Szczególnie jedna postać wycisnęła na nim niezatarte piętno i wpływa nań do dnia dzisiejszego: święta Kinga. Bez niej Stary Sącz nie byłby tym, czym jest. To ona sprowadziła tutaj w ostatnich latach najdostojniejszego z pielgrzymów - Ojca Świętego Jana Pawła II.
Jakie jest to miasto? Niniejszy album jest próbą odpowiedzi na to pytanie. Podjął ją znakomity fotografik Adam Bujak - we współpracy z miejscowym artystą Sylwestrem Adamczykiem -ukazując Stary Sącz przez pryzmat własnego doświadczenia. Fotografie są jednocześnie zaproszeniem do konfrontacji wizji fotograficznej z rzeczywistością. A więc jest to swego rodzaju zachęta dla Czytelnika, by osobiście odwiedził to zwykłe i zarazem niezwykłe miasto.
Miasto rozłożyło się na wzgórzu kopulastem, wzniesionym 321 mt. npm. i stanowiqcem kończynę północną pasma lesistego, wciskającego się w kierunku północnym między Poprad i Dunajec. Wzgórze to niewiele wzniesione nad poziom rzeki (most na Popradzie 309 mt.), opada ku północy i zachodowi stromo w dolinę, ku wschodowi nad Dunajec łagodnie, a ku południowi tylko potok Moszczeński dzieli je od reszty pasma lesistego (Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. X, Warszawa 1889). Mówiąc językiem współczesnym, Stary Sącz położony jest u zbiegu Popradu i Dunajca, w centralnej części Kotliny Sądeckiej ciągnącej się ku południowi w stronę Barcie, Piwnicznej i Żegiestowa. W okolicy gleby są urodzajne, a klimat łagodny.
(...)