(...)
Pierwszy tom Pamiętnika księdza prof. Włodzimierza Sedlaka nosi tytuł nadany przez niego samego - Antek z Ćmielowa. Jak tytuł wskazuje, są to zapiski prowadzone przez Autora w latach 1935-1939 w Ćmielowie - miejscowości, która była Jego pierwszą placówką pracy kapłańskiej bezpośrednio po ukończeniu Seminarium Duchownego w Sandomierzu. W Ćmielowie ksiądz Sedlak pracował cztery lata. Tuż przed rozpoczęciem drugiej wojny światowej został przeniesiony do Sienna na takie samo stanowisko, jakie pełnił w Ćmielowie.
Czytelnik, który zapoznał się z Listami do Matki, będzie wiedział, że Antek z Ćmielowa jest dalszym ciągiem właśnie tych Listów... Kończą się zresztą one urywkami z Pamiętnika.
Z Antka z Ćmielowa można wiele dowiedzieć się o życiu młodego księdza Sedlaka, kształtowaniu przez niego młodego człowieka do wielkich ideałów, o ukochaniu pracy. Widzi się księdza Sedlaka opanowanego całkowicie przez pracę. Nie mógł żyć bez zajęcia pochłaniającego Go całkowicie od świtu do zmierzchu, nie dającego mu spać po nocach. Gdy jedno wielkie przedsięwzięcie ukończył, szukał już następnego, wymyślał coś nowego, co Go zajmowało długo i było pożyteczne dla parafii, dzieci, ludzi i miejscowości.
Z lektury Antka z Ćmielowa (i z Listów do Matki) wyłania się postać człowieka, który musi dokonać czegoś, co będzie miało wymiar dużo większy niż lokalny. Twórcą bioelektroniki - elektromagnetycznej teorii życia - nie mógł zostać ktoś przeciętny. Tylko człowiek uparty, dążący do celu, wytrwały, nie poddający się trudnościom, a przy tym łagodny, wyrozumiały, inteligentny, bardzo pracowity, skromny, mało wymagający dla siebie, ale wymagający dużo od siebie, jakim był ksiądz Sedlak, mógł porwać się na zrewolucjonizowanie biologii. Ksiądz profesor Włodzimierz Sedlak - tytan pracy od młodych lat do Późnej starości.
Joanna Kalisz-Półtorak
(...)