(...)
W dniach 18-19 września 2002 r. odbyło się w Częstochowie doroczne sympozjum Sekcji Wykładowców Katechetyki. Tematem tego spotkania była korelacja nauki religii. Organizatorzy wyznaczyli przejrzysty schemat: po wprowadzającym referacie dotyczącym założeń odnowy programowej katechezy polskiej (bp K. Nycz) korelację nauczania religii w odniesieniu do systemu szkolnego (wychowania i przedmiotów) oraz w odniesieniu do środowisk wychowawczych (rodziny i parafii) omawiali kolejno: ks. M. Cogiel, ks. P. Tomasik, M. Marczewski i ks. R. Czekalski. Po wysłuchaniu referatów uczestnicy sympozjum spotkali się w grupach tematycznych poświęconych rozmaitym rodzajom korelacji. Dyskusja tam prowadzona wskazała zarówno na konieczność konkretyzacji korelacji, jak i przekroczenia tego pojęcia i ukazania go w kontekście dialogu i współdziałania rodziny, szkoły i Kościoła.
W ten sposób zrodził się zarys poszerzonej koncepcji korelacji i dialogu środowisk wychowawczych. Zarys ten stara się ukonkretnić - przynajmniej po części - niniejsza publikacja. W książce tej znalazły się zatem referaty ze wspomnianego sympozjum katechetyków polskich, jak również inne artykuły, inspirowane dyskusją w trakcie obrad. W tym miejscu składam serdeczne podziękowanie wszystkim, którzy odpowiedzieli na mój apel i nadesłali swoje opracowania.
Książka Rodzina - szkoła - Kościół. Korelacja i dialog dzieli się na cztery części. W części I omówione są główne kierunki zmian w katechezie, owocujące jej nowym kształtem. Zmiany te zapisane są w nowych dokumentach katechetycznych. Podjęty więc zostaje temat koncepcji katechezy, odnowionej przy pomocy pochodzących z 2001 r. dokumentów krajowych, oraz zaprezentowana koncepcja katechezy młodzieży w Dyrektorium ogólnym o katechizacji. Część II stanowi próbę ukazania możliwości i ograniczeń korelacji i dialogu środowisk wychowawczych. W części III wskazuje się na konkretny zakres korelacji edukacji religijnej w ramach katechezy rodzinnej i rodziców, katechezy parafialnej i wychowania w szkole. Podjęty zostaje zatem najpierw ważny problem katechezy rodziców, których dzieci są adresatami formacji chrześcijańskiej. Następnie ukazany jest problem korelacji nauczania religii z katechezą rodzinną, wreszcie zostaje sprecyzowana istota i zadania tego rodzaju katechezy. Przedmiotem kolejnych opracowań jest korelacja nauczania religii z wychowaniem w ramach pozostałych środowisk: katechezą parafialną i z wychowaniem szkolnym. Ostatnia, czwarta część rozwija wątek korelacji lekcji religii z innymi zajęciami edukacyjnymi, odwołując się do zapisanej w Dyrektorium ogólnym o katechizacji sugestii, by nauczanie religii było płaszczyzną dialogu interdyscyplinarnego.