1. Okres dzieciństwa
Już dziecko interesuje się sprawą płci. Jeśli nie zaspokoi się jego ciekawości, nie pomoże mu się znaleźć właściwych odpowiedzi na pytania, które je nurtują, samo będzie ich poszukiwało, znajdując nieraz odpowiedzi niewłaściwe i u tych, którzy nie powinni ich udzielać. Dziec-
ko chce zdobyć rzetelną wiedzę o sprawach płci i ma prawo otrzymać wiedzę właściwą, stosownie do poziomu swego rozwoju umysłowego oraz powstających potrzeb.
Problem celowości uświadomienia seksualnego dziś nie sprowadza się do pytania, czy w ogóle uświadamiać, lecz do kwestii, jak zapobiec niewłaściwemu uświadomieniu - wprowadzeniu w sferę seksu przez "ulice", pornograficzny film lub ilustrowaną podniecającymi obrazkami kiążkę. Rodzice powinni to niebezpieczeństwo uprzedzić swym wyjaśnieniem lub, jeśli tego w porę nie uczynili, naprawić zło powstałe wskutek niestosownego wtajemniczenia. To jest ich podstawowy obowiązek, z którego nie powinni się czuć zwolnieni. Oni są bowiem osobami najbliższymi sercu dziecka, troszczącymi się o jego prawdziwe dobro, najlepiej też potrafią je zrozumieć i najłatwiej do niego trafić.
Nie da się ogólnie rozstrzygnąć, kiedy należy zacząć wtajemniczać dziecko w sprawy seksu. Nie sposób ściśle określić granicy stosownego wieku. Należy uwzględniać stopień rozwoju dziecka, jego indywidualne cechy oraz budzącą się w nim naturalną ciekawość, znajdującą wyraz w pytaniach dziecięcych. Trzeba jednak podkreślić, że uświadomić dziecko należy dość wcześnie, ponieważ współczesne życie również wcześnie odsłania przed dzieckiem tajniki życia seksualnego, a czyni to najczęściej w sposób natarczywy i nie liczący się z jego wrażliwością. Dlatego też należy postulować przekazanie dziecku pewnej wiedzy seksuologicznej już we wczesnym dzieciństwie, a gdyby się okazało, że nie jest to pora właściwa, należy to uczynić koniecznie przed okresem dojrzewania lub najpóźniej w jego początkach.