"Wraz z powrotem nauki religii do szkół w 1990 roku rozpoczął się nowy etap polskiej katechezy, w tym katechezy specjalnej. Miejscem katechizowania stała się znów polska szkoła, w tym także szkoła specjalna. Stąd paląca potrzeba tworzenia odpowiednich programów, podręczników, pomocy, literatury fachowej oraz specjalistycznego przygotowania katechetów do katechizowania osób znajdujących się w szczególnych sytuacjach. Duszpasterstwo osób w szczególnych sytuacjach i katecheza specjalna wymaga dzisiaj nowego spojrzenia oraz nowej świadomości duszpasterzy i katechetów, a przede wszystkim rzetelnego przygotowania się w ramach studiów do tej pracy. Jest to dla Kościoła pewnego rodzaju sprawdzian otwartości i wrażliwości na każdego człowieka, zwłaszcza tego słabego - niepełnosprawnego. Niniejsza pozycja jest próbą odpowiedzi na powyższe zagadnienia. Przedstawia problemy i wyzwania stojące dzisiaj przed Kościołem realizującym swą misję: wychowanie w wierze dzieci, młodzieży i dorosłych - osób znajdujących się w szczególnych sytuacjach, Po omówieniu zagadnień wprowadzających ż katechezy specjalnej przedstawiono tematy z podstawowych działów katechezy specjalnej: oligokatechezy, tyflokate-chezy, surdokatechezy i katechezy grup niedostosowanych społecznie",
(Bp Wiktor Skworc - ze wstępu)
"Katecheza specjalna pozostaje wciąż wyzwaniem dla Kościoła, nie tyle z racji zainteresowania osobami niepełnosprawnymi, obecnymi w refleksji eklezjalnej, ile bardziej z tytułu wciąż małej liczby pomocy formacyjnych. Dlatego należy z radością powitać inicjatywę wydania dzieła zbiorowego pod redakcją ks. Józefa Stali, w którym proponuje się bodaj po raz pierwszy w Polsce tak szeroko analizowane zagadnienia niepełnosprawności oraz próby dotarcia w ten obszar z chrześcijańskim orędziem. Autorzy wchodząc w poszczególne rodzaje niepełnosprawności chcą nas zarazem przyzwyczaić, abyśmy rozumieli katechezę także w tych kategoriach, którymi posługuje się pedagogika specjalna. Można wyrazić nadzieję, że nie będzie już od tej pory obco dla nas brzmieć oligokatecheza, tyflokatecheza, surdokatecheza..."
(Ks. prof. dr hab, Kazimierz Misiaszek - z recenzji)