Ekumeniczna odpowiedzialność na początku trzeciego tysiąclecia
Leonard Górka SVD, Pawłowski Sławomir (red.)
wstęp:
(...)
Słowo redaktorów
Sobór Watykański II rozpoczął dzieło odnowy, które ciągle domaga się kontynuacji. Nie zamierza też swoimi wypowiedziami krępować "przyszłych inicjatyw Ducha Świętego" (DE 24). W tym stwierdzeniu Sobór przypomniał, iż Kościół rzymskokatolicki tchnie dynamizmem instytucji, która za sprawą Ducha Świętego przygotowywana jest do przekraczania własnych granic. W tej perspektywie, w Kościele nie powinno być miejsca na bierną klientelę. Posiadanie dokumentu soborowego o jedności nie zwalnia od ustawicznego poszukiwania jedności w zewnętrznym wyznawaniu wiary i we wspólnocie sakramentalnej.
Przełom drugiego i trzeciego tysiąclecia przynagla wszystkich chrześcijan do intensyfikacji wysiłków, aby na drodze modlitwy, dialogu i wspólnych czynów przyjaźni dać początek nowej cywilizacji życzliwości i pokoju. Nic będzie to żadne nowatorstwo. Będzie to po prostu dostrzeżenie konsekwencji tego, co Jezus Chrystus wyraził w arcykapłańskiej modlitwie o jedność swoich uczniów: "aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał" (J 17, 21).
Współczesne tendencje integracyjne w Europie oraz sam Jubileusz Chrześcijaństwa w 2000 r. stały się dogodną płaszczyzną prakseologicznego realizowania tejże jedności. Stąd też wynika sam temat niniejszej książki, który zdaje się dobrze łączyć chrześcijaństwo dwóch dotychczasowych tysiącleci (historia) z chrześcijaństwem nowego tysiąclecia (przyszłość) przez obecną chwilę ekumenicznego dialogu i dążeń ku jedności.
Kolejny tom serii wydawniczej Instytutu Ekumenicznego KUL Teologia w dialogu zawiera materiały wygłoszone podczas międzynarodowego sympozjum naukowego "Ku europejskiej wspólnocie ducha. Ekumeniczna odpowiedzialność u progu trzeciego tysiąclecia" (KUL, 30 listopada 2000 r.).
Niniejsza publikacja składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza ukazuje chrześcijaństwo słowiańskie w jego duchowej roli jednoczenia Europy. (...)