NA UROCZYSTOŚĆ ŚW. SZCZEPANA PIERWSZEGO MĘCZENNIKA
Onego czasu, mówił Jezus do rzeszy Żydów: Oto ja posyłam do was proroków, itd. (Mt 23, 34). W tej Ewangelii zaznaczone są dwie rzeczy: prześladowanie sprawiedliwych oraz przyrównanie Chrystusa do kokoszy.
I. O prześladowaniu sprawiedliwych
Prześladowanie sprawiedliwych stosownie do słów: Oto ja posyłam, itd. W tej pierwszej uwadze zawiera się wskazówka obyczajowa, w jaki to sposób ludzie światowi i cieleśni niszczą w sobie wielorakie natchnienia łaski boskiej, albo ją od siebie odrzucają.
Mówił więc do rzeszy Żydów. Żydzi, którzy kochali rzeczy przemijające, i jedynie im służyli, są to ludzie światowi oddani ciału, którzy - jak powiedziano w księdze Sędziów - nie mogą wypowiedzieć: Szibbolet, co się wykłada kłos (Sdz 12, 6), albo ziarno, lecz mówią Sibbolet, czyli słoma; bo słomę żną i staną się słomą przeznaczoną na spalenie w ogniu wiecznym.
Do nich mówi Pan: Oto ja posyłam do was proroków (Mt 23, 34). Zauważ, że te trzy rodzaje osób oznaczają potrójne natchnienie łaski boskiej. Prorocy to bojaźń sądu i strach przed piekłem; posyła ich Pan do duszy grzesznej, ażeby jej wieścili o straszliwym sędzim i mściwym potępieniu. Stąd to Nahum: Przed obliczem zagniewania jego kto się ostoi? A kto wytrzyma w gniewie zapalczywości jego? Zagniewanie jego wylało się jako ogień, i skały rozpłynęły się od niego (Na 1, 6).(...)