Tyle jest w Tobie - antologia wierszy o Janie Pawle II na jubileusz 25
Maria Dąbrowska (red.)
wstęp:
Kiedy myślimy: Jan Paweł II...
W roku 1974, cztery lata przed wyborem na Papieża, kard. Karol Wojtyła w poemacie Myśląc Ojczyzna... pisał:
Ziemia stalą się łożyskiem świateł zapalanych głęboko w ludziach, płynęły wciąż jednakowo te same rzeki i wciąż na nowo opływał ziemię strumień mowy wzbierający historią. Wody rzek zbiegały ku dołowi, strumień mowy dążył w stronę szczytu.
Szczytem był każdy człowiek wyrastający z tej ziemi i każdy nim jest - równocześnie szczyt wznosi się ponad każdym i ponad wszystkimi, wznosi się coraz stromiej i coraz głębiej zapada w sumienia.
Kiedy dzisiaj Kościół katolicki i wszyscy ludzie dobrej woli na całym świecie świętują srebrny jubileusz Piętrowej posługi Ojca Świętego Jana Pawła II, skreślone ponad trzydzieści lat temu ręką Kardynała wiersze nabierają nowego znaczenia. To prawda, każdy człowiek w swej osobowej godności jest szczytem, gdyż jak górski szczyt wznosi się ponad innymi poprzez swą jedyność i niepowtarzalność. Ale prawdą jest przede wszystkim to, że od pamiętnego dnia 16 października 1978 roku ponad nami wszystkimi wznosi się Jan Paweł II: wraz z każdym dniem i rokiem składającym się na Jego pontyfikat "wznosi się (On) coraz stromiej i coraz głębiej zapada w (nasze) sumienia".
Gdy dokoła mówią językami, dźwięczy pośród nich jeden: nasz własny. Zagłębia się w myśli pokoleń i ziemię naszą opływa i staje się dachem domu, w którym jesteśmy razem.