(...)
Z lektury tej książki nie wychodzi się nietkniętym, zwłaszcza jeśli żyje się w małżeństwie. Chociaż teksty te zostały napisane między rokiem 1945 a 1967, to nadal pozostają zdumiewająco aktualne. Talent pedagogiczny Księdza Caffarela sprawia, że czytelnik przyjmuje istotne dla życia małżeńskiego prawdy nie tylko umysłem, lecz całym sobą, włącznie ze sferą uczuć i woli. Fundamentalne postawy, takie jak: słuchanie, wyrażanie siebie, akceptacja drugiego czy przebaczenie ukazują się tutaj w życiu konkretnych osób i stają się żywym i naglącym wezwaniem. Książka ta jest świadectwem epoki naznaczonej - tak we Francji, jak i w całej Europie - odnową duchowości małżeńskiej, epoki, której jeszcze dzisiaj jesteśmy spadkobiercami. Zawiera myśli, które od tamtego czasu stały się już klasyczne, ale do których powinniśmy ciągle wracać: "Miłość nie jest losem wygranym na loterii, lecz codziennym zdobywaniem", "Trzeba codziennie wyruszać na spotkanie drugiego".