W Hymnie na Godzinę Czytań uroczystości Trójcy Najświętszej Kościół modli się:
Boże najwyższy i jedyny Panie,
Ojcze i Synu, i Duchu płomienny,
Ciebie wyznają w Trójcy nie rozdzielnej
Twoi wybrani.
Twojej istoty pojąć nikt nie zdoła,
Ale niebianom wielbiącym Cię wiecznie
Dajesz wesele, kiedy im pozwalasz
Patrzeć na Ciebie.
Ty, któryś stworzył cały ogrom ziemi,
Wszystkim kierujesz w odwiecznej światłości;
Ogrzej miłością Ducha Najświętszego
Serce człowiecze.
Myślą złączeni z mieszkańcami nieba,
Hymnem sławimy Twój wielki majestat,
Pragnąc, byś raczył dać nam pokój błogi
W swoim królestwie. Amen.
Wiara w Boga, który objawił się jako Trójjedyna Miłość, jest sercem chrześcijańskiej egzystencji. Świadkowie Chrystusa zmartwychwstałego wierzą bowiem mocno, że Ten, który zstąpił na ziemię i dokonał zbawienia, objawił się jako Syn odwiecznego Ojca i działał w mocy Ducha Świętego. "W chwili gdy [Jezus] wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę, zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie" (Mk 1, 10-11).
Prawda o Trójcy Przenajświętszej nie należy do prawd łatwych. Dla wielu chrześcijan jest prawie niezrozumiała. Odrzuca ją także judaizm i islam, dla których chrześcijańska wiara w Boga Trójjedynego wydaje się zupełnie obca i nie do przyjęcia. Judaizm utrzymuje więc, że wiara chrześcijańska nie tylko zaciemnia i prowokuje ścisły monoteizm, ale wręcz go zdradza. W dialogu z islamem rzecz ma się podobnie; jego silna wiara w Boga jedynego, do którego wszystko zmierza, odrzucająca wszelkiego rodzaju obrazy Boga tworzone przez człowieka, jego mistyka i mocne dążenie do osobistego oczyszczenia, stanowią religijne wyzwanie dla chrześcijańskiej nauki o Bogu Trójjedynym.
Chrześcijanin nie może ignorować tych wyzwań; apelują one o potrzebę pogłębienia wyznawanej wiary, stawiają żądanie podjęcia pewnego intelektualnego wysiłku, jest cenne zwłaszcza tam, gdzie chrześcijanin stara się wyrazić pojęciowo wiarę i związane z nią doświadczenie oraz zdać sprawę z treści i rozumności wiary w Boga. Potrzeba myślących chrześcijan. I chociaż byli oni zawsze w cenie, to jednak w chwili obecnej ich wartość jest szczególna.
Tomas Spidlik, czeski jezuita, długoletni wykładowca Instytutu Wschodniego w Rzymie, należy do nich. Jak duchowy ojciec z "Opowieści pielgrzyma", ojciec Tomas pokazuje nam, swoim duchowym synom i córkom, drogę prowadzącą do "Zanurzenia w Trójcy". Kluczem tej książki jest wezwanie do uwielbienia. Odnajdujemy je już w pierwszych jej zdaniach, w cytowanych słowach Prefacji na uroczystość Trójcy Przenajświętszej: "Zaprawdę godne to i sprawiedliwie, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże".
Te słowa modlitwy uwielbienia powinny nas zatrzymać, oddalić nieco od zgiełku współczesnego świata, wejść w siebie i postawić siebie przed Bogiem; łatwo bowiem wejść w lekturę opisów wędrówki po najważniejszej tajemnicy chrześcijańskiej wiary, być może zachwycić się jej głębią, ale niewiele lub nic z niej nie zrozumieć.
W różny sposób można stawać przed Bogiem na modlitwie: można trwać w milczeniu, uwielbiać Go, chwalić czy lepiej jeszcze - poznawać. Dla ojca Tomasa Spidlika wszystkie są ważne, bo rozpoczynają albo kończę tę najważniejszą i jedyną wędrówkę ludzkiego życia, która prowadzi na spotkanie z trójjedyną Miłością, której celem jest doskonałe zjednoczenie się z Nią.
Błogosławieni więc ci, którzy podejmą drogę pielgrzyma i wyruszą na spotkanie z Tajemnicą w pragnieniu lepszego poznania Jej, aby również ich zjednoczenie z Nią było jeszcze głębsze. Pozycja "Zanurzeni w Trójcę" jest bardzo dobra do tego celu.
O. Zdzisław J. Kijas OFMConv