Nie wiemy, ilu ich było. W Ewangelii nie ma słowa na temat ich liczby. Są wymienione tylko trzy dary, które złożyli: złoto, kadzidło i mirra. I na tej podstawie snujemy wniosek, że było ich trzech. Stare ikonografie pokazują od dwóch do dwudziestu. O imionach też nie ma ani słowa. Nie wiemy również, skąd przyszli.
Niektórzy uważają, że to była reprezentacja ludów czarnych, żółtych i białych. Może. Ale na ten temat też nic nie wiemy. Tylko tyle, że byli ze Wschodu. Ale czy z Dalekiego, czy Bliskiego, gdzieś znad Eufratu i Tygrysu, też nie jest wiadome. Niemniej, magowie. Słowo "magowie" wskazuje na Iran. Choć może tylko jeden był z Iranu. Jest możliwe, że któryś z nich był z Indii. Nie byłoby w tym nic dziwnego jak na tamte czasy, bo z tym krajem istniały odwieczne kontakty handlowe.
Niewątpliwie magowie byli zaskoczeni tym, że są jedynymi, którzy wędrują do Nowonarodzonego. Niewątpliwie zorientowali się - chociażby po wizycie u Heroda - że mają do czynienia ze społeczeństwem opanowanym przez fundamentalistów faryzejskich z jednej strony, z drugiej strony przez saduceuszy - sympatyków Rzymu. Jedni i drudzy niechętni wszelkim innowacjom, a już w żadnym wypadku takim, o których mówili magowie.
Wszelkie wątpliwości magów w tym względzie zostały rozwiane przez nakaz otrzymany we śnie, aby nie wracali do Heroda. Zresztą tu już nie chodziło o bezpieczeństwo Jezusa, ale również o ich własne. Herod prawdopodobnie miał zamiar pozbawić ich życia jako niewygodnych świadków Nowonarodzonego. Bo i notatka w Ewangelii mówi, że inną drogą wrócili do swojej ojczyzny. Dlaczego inną? Oczywiście, by zmylić pogonie Heroda. Tak czy owak, zakładamy, że powrócili do swojej ojczyzny w zdrowiu.
Pozostaje pytanie, co było dalej. Jest prawie niemożliwe, aby to, co przeżyli, odłożyli ad acta: żeby zamknęli sprawę i zapomnieli o niej. Sprawa była zbyt ważna dla nich, aby można było tak ją potraktować.
A więc, jest prawdopodobne, że trzej mędrcy, magowie, królowie nie ograniczyli kontaktu z Jezusem do przyjścia i złożenia pokłonu. Jest możliwe, że roztoczyli swoją opiekę nad Świętą Rodziną. Tym bardziej, że - ku swemu niewątpliwie zaskoczeniu - zobaczyli, że to rodzina biedna. Stąd też może działo się tak, że od czasu do czasu pojawiał się wysłannik od trzech książąt, aby przynieść pomoc finansową. Może gdy Jezus dorósł, przyszła od nich propozycja, aby zamieszkał u nich jakiś czas, albo przynajmniej przybył w charakterze gościa. Zobaczył ich świat i ich kulturę i wzbogacił swoje życie duchowe.(...)