Jeszcze jedna książka o Matce Bożej, gdy całe biblioteki uginają się pod uczonymi foliałami o Niej? Myślę jednak, że kropelka osobiście doświadczonej prawdy, bez trudu zmieści się w ogromnym oceanie czci i miłości, jaką Maryi wyŚpiewały wieki. Moje przemyślenia idą kilkoma nurtami:
antropologicznym, na który skierowały moją uwagę prace Karla Rahnera; drugi nurt - to kierunek dogmatyczny; wreszcie trzecie spojrzenie na Maryję, z minimalną aparaturą naukową, wyniesione z cichych godzin modlitwy, zmierza wprost do maryjnych dróg, oglądanych w sercu miłośników Niepokalanej.
Te "maryjne drogi" składają się jednocześnie na bogatą mozaikę oblicza Matki, zawsze młodego, stale nowego, którego rysy przybierają Jej dzieci. Pragnie Ona jednego: zawierzenia i powierzenia się Jej macierzyńskim ramionom. Jej misja polega na przygotowaniu nas do nowych pięćdziesiątnic. Do istoty Jej bytu należy bycie wiecznie młodą, odmładzać i uczyć ciągle nowej pieśni miłości. Tę pieśń najpełniej wyśpiewuje Pieśń nad pieśniami, dlatego owe Duchem Bożym natchnione strofy, o wielkim ładunku poezji i przy jednoczesnej prostocie i jasności, same się niejako narzuciły w tytule.
Na koniec tego krótkiego wstępu - U3prawiedliwienia, dlaczego jeszcze jedna książka o Maryi, serdeczne podziękowanie osobom, które mi pomogły w jej realizacji. Przede wszystkim dziękuję p. Annie Talarek za uporządkowanie początkowo dość przypadkowo zebranych tekstów i ich usystematyzowanie oraz wydruk. Pani Marii Pietrzyk składam podziękowanie za niesły-