(...)
ŚW. NORBERT (6 VI)
Święty Norbert, biskup, urodził się w Xanten w Nadrenii, ok. 1082 r. Pierwszą część życia przeżył jako człowiek światowy. W Kolonii pobierał nauki. Przyjął nawet święcenia niższe, jakich wówczas udzielano i subdiakonat, prowadząc nadal świecki tryb życia. W obawie przed rygorami stanu kapłańskiego nie przyjął święceń wyższych. W czasie przejażdżki konnej z kolegami, piorun uderzył tak blisko, że spadł z konia i stracił przytomność. Przeżyty wstrząs stał się przyczyną jego zmiany duchowej. Porzucił lekkomyślny tryb życia i rozpoczął życie pokutnika. Dwa lata przygotowywał się do kapłaństwa i przyjął święcenia w Kolonii. Zrezygnował z beneficjów, rozdał ubogim wszystko, co posiadał i wędrował głosząc pokutę, za pozwoleniem papieża Gelazego II. Wyczerpany tą pracą osiedlił się wraz z 40 towarzyszami w małej miejscowości w lasach Premontre. Tam powstał zakon kanoników regularnych, premonstratensów, zwanych też norbertanami. Sześć lat po założeniu klasztoru Norbert podczas pobytu w Rzymie z rąk papieża Honoriusza II otrzymał zatwierdzenie zakonu. Niebawempo powrocie do Premontre został mianowany biskupem Magdeburga w 1129 r. W krótkim czasie całkowicie podupadłą diecezję przywrócił ponownie do stanu świetności. Zmarł 6 czerwca 1134 roku. Pochowany został w jego kościele biskupim. Jednak w 1627 r. przeniesiono jego relikwie do opactwa premonstratensów.
Modlitwa
Boże, który uczyniłeś św. Norberta znamienitym biskupem w Twoim Kościele, spraw, aby dzięki jego modlitwom i duszpasterskiej gorliwości Twój wierny lud zawsze znajdował godnych kapłanów i zbawczy pokarm wiary.Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.(...)