(...)
Pokuta i pojednanie należą do istotnych zagadnień Kościoła katolickiego. "Kościół obejmujący w łonie swoim grzeszników, święty i zarazem ciągle potrzebujący oczyszczenia, podejmuje ustawicznie pokutę i odnowienie swoje" (KK 8). Jezus Chrystus przez tajemnicę swojej śmierci i zmartwychwstania pojednał ludzi z Bogiem i tę posługę jednania powierzył Kościołowi w osobach apostołów, ustanawiając specjalny sakrament pokuty dla odpuszczenia grzechów popełnionych po chrzcie świętym. Drugi Sobór Watykański postanowił przejrzeć i tak ująć obrzędy i formuły sakramentu pokuty, aby jaśniej wyrażały naturę i skutek tego sakramentu. Nowe obrzędy pokuty pozwalają nam lepiej rozumieć działanie tego sakramentu i jego społeczny charakter. Te wciąż żywotne i aktualne problemy związane z nawróceniem i pojednaniem podjął Synod Biskupów, który obradował w Rzymie w dniach od 29 września do 28 października 1983 roku. Rezultatem prac tego Synodu była adhortacja apostolska "Reconciliatio et paenitentia" - o pojednaniu i pokucie w dzisiejszym posłannictwie Kościoła, opublikowana przez papieża Jana Pawła II w dniu 2 grudnia 1984 roku.
Zarówno papież Paweł VI, jak zwłaszcza Jan Paweł II w swoim nauczaniu jasno wyrażali stanowisko Kościoła w sprawie pokuty i pojednania. Posoborowa odnowa sakramentu pokuty została też potwierdzona i udokumentowana w "Katechizmie Kościoła Katolickiego" i w nowym "Kodeksie Prawa Kanonicznego". (...)