(...)
ELISABETH PEETERS OCD
"Raduję się nadzieją przyszłego widzenia w jasności"
CZASEM spotykamy ludzi, których biografia od najwcześniejszego dzieciństwa jest obciążona biedą i bolesnymi przeżyciami i którzy nawet jako dorośli błądzą od jednej ślepej uliczki do drugiej. Ciśnie nam się wówczas na myśl niespokojne pytanie: jak to się skończy, czy nie jest to życie z gruntu źle zbudowane? Jeszcze boleśniejszym przeżyciem jest sytuacja, gdy sami popadamy w jakiś życiowy kryzys i nagle stajemy w punkcie, w którym cała historia naszego życia ukazuje nam się jako beznadziejnie zawikłany splot niezależnych od nas zewnętrznych okoliczności, "przeznaczenia" i "przypadku", obcych wpływów i własnych pomyłek...
(...)