(...)
4 stycznia 1937
"Fullu, kochana nasza! No, no... Deża pochwala swoją małą przyjaciółkę. Za cały miesiąc opanowałaś wielokrotnie:
Języczek - niezupełnie.
Przechwałki - niezupełnie.
Wybuchowy temperament -już prawie.
Wyniosłość, czyli zarozumiałość - w połowie.
Zazdrość - nie bardzo.
Narzucanie przekonań - sporo.
A teraz twoje pytanie: Co masz czynić, aby zrobić wielki krok miłości do Boga?
Otóż ten ťwielki krokŤ zrobi się sam, a ty, Fullu, rób małe dziecinne kroki z pokory i z prawdziwej miłości bliźniego. Z tego uczyni się kiedyś ťwielki krok miłościŤ.
Odpowiedź na pytanie drugie: Dobre i jasne porywy pochodzą z miłości. Będą wzrastały w miarę postępowania cnót, a malały, gdyby z cnotami tak było. Każda niechęć z zewnątrz może być zwalczana wolą. Przypomnij sobie, Fullu, twoją Mamusię św. i Jej rady, a wszelka niechęć przeminie.
Odpowiedź na pytanie trzecie: Do następnego widzenia Mamusi św. często w twej duszy szukaj ukochanej twarzy Pana Jezusa, wgłębiaj się w Jej dobroć i miłosierdzie, w Jej królewską powagę i Majestat Boży, wpatrz się w niezgłębioną mądrość oczu Jezusowych... To odrywanie się od Mamusi św. dla Króla będzie dla ciebie wielce korzystne, a dla Mamusi św. radosnym dowodem, jak bardzo Ją kochasz.
Odpowiedź na pytanie czwarte: Masz być prowizorycznym kapłanem z nakazu Ducha. Daję ci więc coś do spełnienia. Dla mojej i twojej powagi i autorytetu będziesz zawsze przed ludźmi mówiła dobrze o kapłanach i zakonach. Zrób to dla Deży!
Odpowiedź na pytanie piąte: Ważna to sprawa tego momentu, kiedy dusza opuszcza ciało. O! Już w tej chwili niczego nie cofnie i nie naprawi! Bóg ją woła na sąd, by wydać wyrok. W tej chwili istnieje tylko sama Sprawiedliwość. Już nie ma miłosierdzia.(...)