Święty Jan Kasjan (ok. 365-435) jeden z największych autorytetów w monastycyzmie zachodnim. Urodzony w Dobrudży (na terenie dzisiejszej Rumunii i Bułgarii), od młodości zafascynowany życiem monastycznym. Mając 18 lat wyruszył do Palestyny (383), gdzie wstąpił do klasztoru. Razem z Germanusem, swoim przyjacielem, udał się do Egiptu (Nitria, Cele, Sketis), gdzie spotkał się i rozmawiał z najsłynniejszymi Ojcami Pustyni. W 400 roku wyjechał do Konstantynopola, gdzie zaprzyjaźnił się ze św. Janem Chryzostomem. W roku 405 pojechał do Rzymu, szukając u papieża wsparcia dla prześladowanego Jana. Tu spotkał i zaprzyjaźnił się z diakonem Leonem, późniejszym papieżem Leonem Wielkim. Stąd wyjechał do Marsylii w 416 roku, gdzie założył dwa klasztory: męski i żeński. Napisał: Reguły życia mnichów; Rozmowy z Ojcami; O wcieleniu Pańskim przeciw Nestoriuszowi.
Jeśli więc cnota roztropności choruje w człowieku, tzn. jeśli nie jest wsparta rozumem i wiedzą lub też gdy daje się zwieść fałszem czy zarozumiałością, wówczas całe ciało pozostaje w ciemnościach. Mówiąc inaczej, brak roztropności do tego stopnia może zaciemnić bystrość umysłu, że również nasze uczynki będą "ślepe" od przywar i mroku namiętności, albowiem jeśli światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakżesz wielka to ciemność!