(...)
Chcąc żyć w najdoskonalszym stanie w Kościele świętym człowiek musi być: dobry i gorliwy, duchowy i wewnętrzny, wzniosły - oglądający Boga - oraz udzielający się wszystkim.
Zespól tych czterech cech decyduje o stanie doskonałym danego człowieka, ponieważ wzrasta on stale i postępuje w poznaniu prawdy, w cnotach oraz w łasce u Boga i u ludzi uczciwych.
I. Trzy pierwsze cechy życia doskonałego
l. Dobre życie
Dobre życie zależy od spełnienia trzech warunków: Pierwszy warunek to czyste sumienie, bez wyrzutów z powodu grzechów śmiertelnych. Kto więc chce być dobrym człowiekiem, musi się dokładnie obserwować i badać od czasu, kiedy mógł popełnić grzech. Od tamtego czasu musi się oczyścić według przepisów i zwyczajów Kościoła świętego. Drugi warunek to posłuszeństwo we wszystkim Bogu, Kościołowi świętemu i swemu sumieniu.