WPROWADZENIE
Jan Kasjan (ok. 365 - ok. 435) jest jedną z najważniejszych postaci wśród mistrzów życia duchowego i pisarzy ascetycznych na Zachodzie. W głównym swoim dziele, zatytu-łowanym Rozmowy z Ojcami, zawarł on syntezę duchowości Wschodu i Zachodu pierwotnego monastycyzmu.
Urodził się pomiędzy 360 a 365 rokiem w bardzo religijnej rodzinie, najprawdopodobniej w naddunajskiej Dobrudży noszącej w czasach rzymskich nazwę Scythia minor, a obecnie znajdującej się w granicach Rumunii i Bułgarii. W młodości zdobył staranne wykształcenie (znał bardzo dobrze łacinę i grekę). Mając około osiemnastu lat udał się razem z nieco starszym przyjacielem, Germanu-sem, do Palestyny, do jednego z tamtejszych klasztorów, gdzie wstąpili do nowicjatu. Pod wpływem rozmowy z abba Pinufiuszem, który im opowiedział o życiu mnichów w Egipcie, zapragnęli łaski jeszcze większej doskonałości, postanawiając niezwłocznie udać się do Egiptu, jak to potem Jan wyraził w Rozmowach (XI,1).(...)