Życie psychiczne to w głównej mierze "życie-w-relacji"z innymi. Jeśli ten warunek zostaje spełniony, aktualizuje ono wszystkie swoje możliwości.
Normalny i pozytywny rozwój osobowości wymagatakiego "nacelowania się" człowieka na innych, abynie było to dla niego tylko jakimś "dodatkiem", ale stanowiło sposób na poszerzenie granicy własnej osobowości, umożliwiający z kolei osiągnięcie głębszegowymiaru "Ja . Gdy zostanie to już zrealizowane i kiedy człowiek nauczy się już "trwać" mocno w sobie i jednocześnie otwierać się na innych, relacje i wynikające z nich: miłość, małżeństwo, przyjaźń, braterstwo, staną się dla niego źródłem największej radości.Oczywiście, droga w tym kierunku jest niezmiernie trudna, a rozczarowania i frustracje, idące w parze z ofiarowaną przyjaźnią, miłością, życzliwą propozycją spotkania, niosą ze sobą ryzyko spowodowania ponownego zamknięcia się człowieka w sobie, ryzyko oczekiwania na odpowiedź, zanim sam zacznie dawać, skazując go tym samym na izolację i skrajną niemożliwość komunikowania.
Takie właśnie trudności i problemy Autor poddaje szczegółowej analizie z perspektywy najnowszych badań psychologii, proponując jednocześnie logiczne i wykonalne rozwiązania.
Swobodna i przekonywująca argumentacja, jak i wybrana forma - odpowiedzi na faktycznie zaistniałe problemy - sprawiają, iż lektura ninejszej książki dostarczy wiele przyjemności.