Zaślubiny Jerozolimy (Iz 62, 1-5)
Fragment proroctwa Izajasza liturgicznie przygotowuje nas do opowiadania o zaślubinach w Kanie Galilejskiej. Nie po raz pierwszy i nie ostatni spotykamy się w Piśmie Świętym z opisem stosunku Boga do ludu wybranego. Przedstawia go metafora zaślubin. Związek oblubieniec-oblubienica bazuje na miłości, wierze, uzupełnianiu siebie, stwarzaniu. Bóg, posługując się symboliką zaślubin, chce wyrazić fakt, że miłuje swój lud, wierzy w niego (poślubia się drugą osobę, ponieważ się jej wierzy). Zaślubiny sprawiają, że lud Boży uzupełnia samego Boga, a On za pośrednictwem swojego ludu wyraża swoją stwórczą moc.
Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę. Izrael po wszystkich nierządach z cudzymi bogami jest z woli Bożej dziewicą. Jest dziewicą i taką zawsze będzie Kościół, niezależnie od nierządów jakiegokolwiek jej członka. Dziewica może być symbolem każdego człowieka, nawet tego, który zdradził. Dziewica może oznaczać także mnie, pomimo że już nie raz zdradziłem Chrystusa - Oblubieńca.
Jak oblubieniec weseli się z oblubienicy, tak Bóg twój tobą się raduje. Największą radością oblubieńca jest dar ojcostwa, owoc dyspozycyjności oblubienicy. Poprzez naszą dyspozycyjność możemy wychwalać ojcostwo Boże.
Duch Święty dawcą różnych darów (1 Kor 12,4-11)
Św. Paweł zapewnia nas, że każdy z nas ma różne dary i uzdolnienia, które pochodzą od dobrego Boga. To, że nie wszyscy mają takie same dary i w takiej samej ilości, nie powinno nas zniechęcać i budzić w nas zazdrości. Nie powinniśmy też dopuszczać myśli, że jesteśmy nieużyteczni, bo to nie jest prawdą. Wszyscy możemy uczynić bardzo dużo, wystarczy tylko odkryć te dary, które otrzymaliśmy. Zamiast zazdrościć innym darów, spróbujmy dobrze używać tych, które posiadamy. Każdy dar jest dobrem Boga, który powinien uszczęśliwiać wszystkich.
Zaślubiny Baranka z odkupioną ludzkością (J 2, 1-12)
Epizod z Kany obchodził Kościół już w uroczystość Objawienia Pańskiego jako opis zjednoczenie Bożego i ludzkiego życia we wzajemnej uszczęśliwiającej miłości, w której ostatnie dobre wino staje się wieczystą ucztą. Zachowałeś dobre wino aż do tej pory. (...)