(...)
Modlitwa różańcowa miała dla Ojca Pio niezwykle głębokie znaczenie, poświęcał jej każdą wolną chwilę. Tysiącom ludzi, którzy zwracali się do niego o pomoc, polecał, by oddawali się opiece Matki Bożej: Różaniec to potężna broń, przed nią ucieka demon. Modlitwa ta pokonuje pokusy, podbija serce Boga, wyjednuje łaski Matki Bożej. Jest cudownym darem Maryi dla ludzkości. To Jej Ewangelia, Eucharystia, która opowiada życie Maryi. Jej dzieła, przywileje, zasługi wyrażone w tajemnicach, niczym w pięknych obrazach, skłaniają do refleksji, do kontemplacji. Modlitwa różańcowa jest syntezą naszej wiary, podporą nadziei, wybuchem naszej miłości.
W różańcu Ojciec Pio widział szkołę życia wewnętrznego, narzędzie łaski Bożej, skuteczny środek w rozwiązywaniu życiowych trudności. W tej najprostszej i zarazem jednej z najgłębszych modlitw odkrywał prostotę i szczerość w relacjach z Bogiem, które cenił ponad wszystko.
Modlitwa różańcowa od samego swego zarania ma wymiar powszechny.