Niestety, w Polsce wzrasta moda na wszystko, co obce. Po okresie ateizacji mało doceniamy wartość naszej religii i Kościoła. Z drugiej zaś strony, nastąpił głód wiedzy na temat Boga i rzeczywistości duchowej. Dlatego atrakcyjna reklama różnych praktyk i kultów religijnych powoduje, że stają się one w Polsce coraz powszechniejsze. Jak w czasach komunistycznych ateiści i świadkowie Jehowy atakowali duchowieństwo, tak i teraz niektórzy propagatorzy sekt wręcz oczerniają i wyszydzają Kościół Katolicki oraz jego tradycję, by swoje poglądy religijne podać jako prawdziwsze, rzekomo oparte na najnowszych badaniach naukowych. Tymczasem mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że ich poglądy reklamowane jako "nowe", wcale nie są nowe, lecz zostały skomponowane z bardzo przestarzałych poglądów. Są one najczęściej zlepkiem starych wierzeń pogańskich, judaistycznych, okultystycznych i chrześcijańskich, dobranych w różnych proporcjach i przekazywanych we współczesnym słownictwie. Zdarza się też, że teksty fałszywych religii przekazywane bywają werbalnie (bez podawania ich treści), w całkowicie obcym języku. Obce słowa nadają im tajemniczego brzmienia i wywołują wrażenie niepojętej mądrości. Spróbujmy więc zdjąć ich "czarującą" zasłonkę i w wielkim skrócie, bez euforii, przyjrzeć się temu, jak powstawały pewne idee i kulty, które dziś są rozpowszechniane i wykorzystywane do manipulowania ludzkimi uczuciami.
Od najdawniejszych czasów człowiek kierowany swym instynktem dążenia do nieśmiertelności, szukał przyczyny i sensu wszystkiego, co istnieje, a szczególnie szukał celu swego życia. Różni myśliciele dawali różne odpowiedzi na te same pytania, inni różne wyciągali z nich wnioski. Oprócz rozumowych dociekań i racjonalnych wniosków, dochodzono także do koncepcji irracjonalnych i zabobonnych. Pośród wielu systemów filozoficznych i religijnych, najtrwalszy okazał się monoteizm głoszony przez proroków izraelskich. Nauczali oni w imieniu objawiającego się im Boga osobowego, domagającego się od swych wiernych wyłącznej czci i wypełniania Jego woli wyrażonej w przykazaniach.
W przeciwieństwie do nauki izraelskich proroków, świat pogański wyznawał monizm, ateizm, politeizm, panteizm, z wyróżniającym się kultem władców, gwiazd, planet i obiektów przyrody. (...)