(...)
ŚLEPY, GŁUCHY I NIEMY
Fragment niniejszej książki, który wywarł na mnie największe wrażenie, nie wyszedł spod pióra jej autora. Jest to cytat przywołany w jednym z przypisów, kilka wierszy zaczerpniętych z Levy-Straussa: "Zacząłem się zastanawiać" - pisze odwołując się do swej biografii ów wielki francuski uczony. - "W momencie, kiedy nasza kultura atakowała inne kultury, wtedy ja stałem się ich świadkiem i obrońcą. Teraz mam wrażenie, że kierunek się odwrócił i że to nasza kultura jest w defensywie wobec zewnętrznych gróźb. W szczególności wobec groźby islamu. Dlatego w jednej chwili, jako etnolog i jako człowiek, poczułem się obrońcą mojej kultury".
Słowa te, wypowiedziane przez niekwestionowany autorytet, trafiają w samo sedno, określając charakter epoki, w którą wkroczyliśmy. Światowa kultura uznała dzień 11 września za symbol tej epoki, lecz przy bliższej analizie widać, że to, co nastąpiło, zaczęło się znacznie wcześniej. Jest to bez wątpienia epoka przełomu, a nawet - w pewnym sensie - radykalnego zwrotu.