Wayne Weibla spotkałem po raz pierwszy w 1988 roku, na Medziugorskiej Konferencji Pokoju, organizowanej przez Uniwersytet Notre Dame. Bardzo chciałem dowiedzieć się czegoś więcej o luteraninie, który podjął się misji szerzenia orędzi z Medziugorja, rezygnując jednocześnie ze świetnie zapowiadającej się kariery.
Z przyjemnością towarzyszyłem przyjaciołom w drodze na lotnisko South Bend, skąd mieliśmy go odebrać; ponieważ stał mi się w pewien sposób bliski. Wcześniej oglądałem wywiad przeprowadzony z nim przez Sally Jessy Raphael pracowniczkę jednej z popularnych stacji TV. Przeczytałem również jego artykuły o Medziugorju. Kiedy spotkaliśmy się na lotnisku, wymówiłem nazwisko Wayna: "Weeble". Szybko mnie sprostował mówiąc, że jego nazwisko rymuje się ze słowem Bibie (ang. Biblia), i że jest to sposób na zapamiętanie prawidłowej wymowy jego nazwiska. Nie wiedziałem wtedy, że pewnego dnia będę przyjmował Wayna i jego piękną żonę Terri w poczet członków Kościoła Katolickiego, na kolejnej konferencji medziugorskiej w Nowym Orleanie. Tuż przed rozpoczęciem ceremonii chrztu, Arcybiskup Phillip Hannan zapytał mnie, kto będzie ojcem chrzestnym. Ponieważ nie wyznaczyłem wcześniej żadnej osoby, więc sam zostałem powołany przez Arcybiskupa na ojca chrzestnego. W ten sposób Wayne stał się dla mnie kimś więcej niż przyjacielem - był moim chrześniakiem!
Przez ostatnie siedem lat bywaliśmy wspólnie na wielu konferencjach w różnych częściach Stanów Zjednoczonych, a nawet pielgrzymowaliśmy razem do Medziugorja, towarzysząc grupie naszej młodzieży.
Mam pewne wątpliwości co do tego, czy Wayne rzeczywiście otrzymał specjalną misję. Obydwaj przecież uczestniczyliśmy w tej samej misji, której celem było głoszenie Ewangelii. Jezusa Chrystusa. I takie właśnie przesłanie stanowi istotę orędzi przekazywanych przez Matkę Bożą w Medziugorju.
Ojciec Kenneth J. Roberts