(...)
Obłuda Żydów
Sami jednak nie weszli do pretorium, aby się nie skalać, lecz aby móc spożywać Paschę (J 18, 28)
Dobry Mistrzu, okazywałeś zawsze wielka miłość względem pokory i prostoty, a wstręt do udawania i obłudy. Przypominałeś ciągle swym uczniom, że nie powinni chcieć uchodzić za lepszych niż są w rzeczywistości.
Rozumiemy również, dlaczego pociągały Cię dzieci, a czułeś wstręt do obłudnych faryzeuszy.
Jak święte prawo brzmią Twoje słowa: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego (Mt 18, 3). Jeśli nie staniemy się jak dzieci: otwarci, prości, szczerzy, naturalni i prawdomówni, nie będziemy się mogli zaliczać do Twoich przyjaciół.
Ponieważ faryzeusze i uczeni w Piśmie starali się uchodzić za lepszych niż byli w rzeczywistości wobec Boga i ludzi, dlatego usłyszeli z ust Twoich niejedno gorzkie i twarde słowo. Nazywasz ich obłudnikami, którzy zamykają przed ludźmi królestwo Boże. Są oni ślepymi przewodnikami, którzy zapomnieli o istocie Prawa: o wierności, miłosierdziu i sprawiedliwości. Przecedzają komara, a połykają wielbłąda. Pobielane groby, które na zewnątrz wyglądają ładnie, a wewnątrz pełne są robactwa i zgnilizny (Mt 23, 13-36).
Straszne wyrzuty robisz, Jezu, tym obłudnikom. Nie mogłeś wyraźniej powiedzieć jak obrzydłe są Ci obłuda i udawanie.
Musiała Cię bardzo zaboleć obłuda Żydów, którzy nie chcieli wejść do środka gmachu sądowego rzymskiego namiestnika Piłata, aby się nie skalać!
Dobry Mistrzu, pragniemy się wystrzegać wszelkiej obłudy, tak w rzeczach wielkich jak i drobnych. Daj, abyśmy byli prości i szczerzy jak dziecko.(...)