Miłuję Chrystusa rok B - pomoce do katechez i homilii
ks. Józef Stala / s. Anna Kawa OSU
fragment tekstu:
Rozważanie
Dzisiejsza Ewangelia mówi o uzdrowieniu głuchoniemego. Panie Jezu! Ty wziąłeś go na bok, osobno od tłumu, a po uzdrowieniu nakazujesz, żeby nikomu nic nie mówił. Po raz kolejny zostaje zasłonięty tak zwany sekret mesjański. Ty, Jezu, pragniesz dokonać nie tyle jednego uzdrowienia człowieka głuchoniemego, ale chcesz przemienić nasze serca - zamknięte i nieme serca. Chcesz otworzyć serca na prawdę o sobie - Bogu, który chce nas zbawić. Wydaje się nam to oczywiste, bo codziennie doświadczamy swojej, ludzkiej ograniczoności, słabości, przemijalności, a jednak wciąż lekceważymy Ciebie, Jezu, i odrzucamy. Jesteśmy głusi na Twoje, Jezu, znaki i słowa oraz udajemy, że nie słyszymy, że Cię nie widzimy. Właściwie trudno się temu dziwić, skoro nawet z ludźmi, z którymi jesteśmy na co dzień, nie możemy dojść do porozumienia, jesteśmy jak gdyby na innej częstotliwości fal. Dlatego przychodzisz, Panie Jezu, do nas, ludzi XXI wieku, by uleczyć nas z naszej głuchoty i niemocy. Przychodzisz, by otworzyć nasze uszy na przyjęcie Twojego Syna, na przyjęcie Ciebie i głoszenie Twojej Dobrej Nowiny innym.
[...]
Głuchota duszy jest gorsza od głuchoty ciała, ale nie ma gorszego głuchego aniżeli ten, który nie chce słyszeć. Wielu ludzi ma uszy zamknięte na słowo Boże i wielu jest takich, którzy zamykają się coraz bardziej na niezliczone wezwania łaski. Apostolstwo - cierpliwe, wytrwałe, wyrozumiałe, oparte na modlitwie - sprawi, że wielu naszych przyjaciół usłyszy głos Boży i stanie się nowymi apostołami, którzy zaczną nauczać wszędzie. Jest to jedna z misji, które otrzymaliśmy na chrzcie.