(...)
Płacz pielgrzymów
"Błogosławieni, którzy płaczą, albowiem będą pocieszeni".
Płacz towarzyszy dziejom człowieka i dziejom Ewangelii. Pamiętamy o płaczu matek z powodu śmierci dzieci, mordowanych z rozkazu Heroda i o płaczu Chrystusa z powodu śmierci Łazarza. Płacz towarzyszył również drodze krzyżowej. Wtedy właśnie powiedział Chrystus do płaczących niewiast: "Nie płaczcie nade mną, ale nad synami waszymi". Ze słów tych wynika wprost, że płacz płaczowi nierówny i nierówne zapewne błogosławieństwo dla płaczących. Nie chodzi o to, by płakać nad skutkami, lecz o to, by zapłakać nad przyczyną. Ofiara Chrystusa jest przecież tylko skutkiem a przyczyny leżą w synach tych matek. (...)