Przedmowa do wydania polskiego
Ważnym składnikiem przygotowań, a następnie obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, stało się kontynuowanie i rozwijanie rozpoczętego na II Soborze Watykańskim wielkiego dzieła odnowy biblijnej. W jej nurt wpisuje się "Prymasowska Seria Biblijna", wydawana pod patronatem Prymasa Polski kardynała Józefa Glempa, a także Prezesa Rady Ministrów RP, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ministerstwa Edukacji Narodowej. Jako siedemnasty tom tej serii ukazuje się Katolicki komentarz biblijny, dzieło, którego znaczenia oraz przydatności dla wiedzy i studiów biblijnych przecenić nie sposób. Można powiedzieć, że tomy, które je poprzedziły, prowadziły do niego i w jakiejś mierze przybliżyły jego zaistnienie.
Katolicki komentarz biblijny jest polską wersją cieszącej się powszechnym uznaniem pracy, której przekład na nasz język był zalecany i planowany od dłuższego czasu. Oryginał wydany w 1990 r. w USA w języku angielskim stanowi opracowaną na nowo i zaktualizowaną wersję The Jerome Biblical Commentary, opublikowanego w 1968 roku. Ten znakomity komentarz, opracowany przez kilkudziesięciu najwybitniejszych biblistów katolickich, został uznany za jeden z najbardziej udanych owoców "wiosny biblijnej" w Kościele. Doczekał się mnóstwa recenzji i omówień, niezliczoną ilość razy był cytowany i obficie wykorzystywany przez egzegetów i teologów na całym świecie, a przetłumaczony na hiszpański i włoski doczekał się łącznego nakładu około ćwierć miliona egzemplarzy. Gdy studia biblijne poczyniły dalsze postępy, ów jednotomowy komentarz został wszechstronnie przejrzany, zaktualizowany i wydany na nowo pod tytułem The New Jerome Biblical Commentary. Nowe dzieło zostało przyjęte z równie wielkim zainteresowaniem i życzliwością, jak poprzednie. Czytelnicy polscy otrzymują teraz przetłumaczoną i starannie opracowaną właśnie tę edycję. Nawiązanie w jej angielskim tytule do św. Hieronima nie jest wcale przesadne. Katolicki komentarz biblijny zbiera, porządkuje i przedstawia najcenniejszy dorobek współczesnej biblistyki katolickiej, bilansujący dokonania minionych stuleci, zwłaszcza XX wieku, i otwierający ją na wiek XXI oraz na trzecie tysiąclecie.
Gdy dwa kolejne wydania angielskie Hieronimiańskiego komentarza biblijnego ujrzały światło dzienne, biblistyka katolicka przyswajała sobie i uwierzytelniała osiągnięcia traktowanej wcześniej z nieufnością metody historyczno-krytycznej. To dlatego w Stówie wstępnym zarówno kard. A. Bea (1968), jak i kard. C.M. Martini (1990), silnie podkreślali osadzenie dzieła w kontekście całości najnowszego nauczania Kościoła, od Providentissimus Deus Leona XIII (1893) do soborowej Konstytucji o Objawieniu Bożym Dei Verbum (1965). Po kilku dziesięcioleciach, które upłynęły od II Soboru Watykańskiego, sytuacja w dziedzinie czytania i objaśniania Pisma Świętego uległa w Kościele katolickim daleko posuniętym zmianom na lepsze. Metoda historyczno-krytyczna ma trwałe miejsce w badaniach egzegetów i teologów, zaś pożytki z jej zastosowania są znane i powszechnie cenione. Już po ukazaniu się The New Jerome Biblical Commentary Papieska Komisja Biblijna wydała dokument Interpretacja Biblii w Kościele (1993). Metoda historyczno-krytyczna została w nim poddana rzeczowej ocenie, a także uzupełniona prezentacją innych metod i podejść, które pozwalają jeszcze pełniej uszanować i wydobywać złożone bogactwo Pisma Świętego.