PRZEDMOWA
Daleka od stosowania abstrakcyjnych teorii pedagogicznych, Bernadette Lemoine pracuje z rodzinami oraz opiekuje się młodzieżą i dziećmi przeżywającymi lęk związany z rozłąką, tą naturalną i tą nieoczekiwaną. Jej zdaniem, każde rozstanie powoduje u młodego człowieka nieuniknione poczucie żalu. Jeśli jest źle przygotowane i przeprowadzone, przedwczesne czy nagłe, normalny okres żalu po stracie przedłuża się albo nawet ulega poważnemu zaburzeniu. Powoduje to u dziecka lęk wynikający z poczucia osamotnienia czy opuszczenia, który może się wyrazić zaburzeniami rozwoju, a nawet nerwicami. Ma więc rację autorka, wiążąc z lękiem przed rozdzieleniem wiele innych dziecięcych problemów wywołujących niepokój rodzin.
Na wzór amerykańskiej szkoły systemowych terapii rodzinnych Bernadette Lemoine spotyka się ze wszystkimi członkami rodziny. Jej zdaniem, pacjentem staje się nie tylko "chore" dziecko, ale cała rodzina.
Zachęcając rodzinę do przypomnienia dziejów jej życia, pomaga, przez reinterpretację faktów, przywrócić spójność rodzinnej historii. Nabiera ona wówczas dla wszystkich nowego znaczenia. Wiemy już, że to właśnie różnego rodzaju tajemnice, niedomówienia, dwuznaczne informacje i niejasne relacje sprzyjają powstawaniu rodzin dysfunkcyjnych. Ta metoda, której celem jest pomoc w ustaleniu prawdy w obrębie samej rodziny, przypomina metodę Francoise Dolto: w dramatycznych chwilach rozstań wyjaśniała ona nawet zupełnie